Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Πώς τσάκωσα το δελφίνι στο Αγκίστρι..

Φιλαράκια σας χαιρετώ.Θα μπω χωρίς βιασύνες, γρήγορα στο θέμα.Κυριακή κ εγώ λογοκρίνω το σκύλο μου το Φλίμποου που δεν μιλάει καθόλου.Κανονίστηκε ολιγοήμερη εκδρομή στο Αγκίστρι.Θα πάμε το πρωί και θα γυρίσουμε απόγευμα.Ο Φλίμποου πρότεινε να πάμε με δελφίνι μιας και όπως λέει είναι απ τα πιο έξυπνα ζώα.
Όντως έτσι αποδείχτηκε, καθώς αργήσαμε ένα τέταρτο και αυτό μας περίμενε επειδή είχε πολύ κόσμο εκείνη τη μέρα.Μια εγκλωβισμένη απόδραση σ αυτό το νησάκι ήταν ότι έπρεπε.
Φτάνουμε και περπατάμε για μια ώρα παρά ένα μισάωρο.Κάτσαμε σε φούρνο όπου δεν φάγαμε τίποτα για να πάρουμε δυνάμεις.Συνεχίσαμε το περπάτημα ενώ η ζέστη μας δρόσιζε.
Τσουπ, φτάσαμε σε μια παραλία γυμνιστών όπου παρατηρήσαμε πως τα μαγιό έχουν ακριβύνει πολύ φέτος.Αφού κατεβήκαμε από ένα ανισόπεδο ίσιωμα φτάσαμε στους γυμνούς.Ο Φλίμποου ντρέπεται να τον δουν γυμνό και βούτηξε στη θάλασσα.Βούτηξα κ εγώ που είχα το κινητό στο μαγιό και χάλασε.
Η θάλασσα υπέροχη και τόσο καθαρή που έβλεπες μέσα τα σκουπίδια ένα-ένα.Κολυμπήσαμε σαν να συμβαίνει κάτι μιας και μας σόκαρε τόσο πολύ η θέα των γυμνιστών που τη γουστάραμε.Πεινάσαμε και αφηρημένος όπως ήμουν έφυγα γυμνός για να πάω σε ταβέρνα να φάω.Ο Φλίμποου μου το έλεγε όλη την ώρα ότι ξέχασα να ντυθώ αλλά δεν έδωσα σημασία γιατί μου κάνει συχνά φάρσες.
Μπήκα στην ταβέρνα με το "λουκανικό" μου φόρα παρτίδα-σκάκι μιας και στους κοιλιακούς μου παίζεις τάβλι.Οι άνθρωποι που τρώγανε σταμάτησαν να τρώνε ξαφνικά και όσοι είχαν μπουκιά στο στόμα την έπτυσαν στο πιάτο.Μα καλά τι αγένεια μερικοί άνθρωποι, σκέφτηκα.
-Σουβλάκια έχετε?φώναξα χαμηλοφώνως
-Αν μαζέψεις τον φισφιρίγκο σου έχουμε, απάντησε το γκαρσόνι-αφεντικό.
Κοκκινίζω από χαλαρότητα και τα ψέλνω στον Φλίμποου που δεν έκανε τίποτα για να το αποτρέψει.
Φάγαμε του σκασμού και για να χωνέψουμε νοικιάσαμε ποδήλατα και μετά κάναμε βουτιά στα ρηχά για να ζεσταθούμε.Μέχρι να φτάσουμε στη θάλασσα παγώσαμε απ τη ζέστη στη διαδρομή.Κουραστήκαμε σαν ακούραστοι πιλότοι και πέθαινα από δίψα.Για ένα μόνο ice tea έδινα και .....1,30 μη σας πω.
Η ώρα του γυρισμού έφτασε.Μπήκαμε στο πλοίο που το χάσαμε και γυρίσαμε.Η μέρα κύλισε πάρα πολύ γρήγορα, σαν μέλι.



ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ "ΠΩΣ ΕΒΓΑΛΑ ΣΕ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 4 ΜΕΡΕΣ 450 ΕΥΡΩ"

2 σχόλια:

  1. "τα σκουπίδια ενα ενα"ΧΑΧΑΧΑΧΑΧ!!!!ΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΔΘΑΒΑΖΩ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΡΙΝ ΞΥΠΝΗΣΩ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΒΑΣΑ ΒΡΑΔΥ.ΠΟΛΥ ΓΑΜΑΤΕΣ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΟΥ!ΣΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΘΩΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕ ΑΝΥΠΟΜΟΝΕΣΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή