Αυτό που θέλει η γυναίκα, και δεν το ξέρει ούτε η ίδια..

Φιλαράκια μου γεια σας.Βράδυ Σαββάτου, λίγο πριν ξημερώσει η Τρίτη και εγώ ανήμπορος να κοιμηθώ.Ρίχνω το βλέμμα στο σκύλο μου το Φλίμποου και τον ξυπνάει.Ξανακοιμάτε όμως.Εγώ που δεν μπορώ να κοιμηθώ ακόμα, φτιάχνω ένα δυνατό καφέ και κοιμάμαι επιτέλους στο καπάκι σαν πουλάκι.Με ενοχλούσε λίγο το καπάκι γιατί ήταν από μπύρα, αλλά νύσταζα τόσο πολύ, λες και είχα πάρει κόκα.
Ξυπνάω το πρωί και λέω στο Φλίμποου.
-Φλίμποου κατάλαβες τι έγινε τώρα?
Ο Φλίμποου με κοίταξε με κλειστά τα μάτια του και ένιωσα το παγωμένο βλέμμα.
-Ούτε εγώ κατάλαβα τι έγινε, είπα στο Φλίμποου.
Τόσο ψαρωτικός όσο και καθησυχαστικός συνάμα ήμουν.
Πάντα ήμουν χοντρός φιλαράκια μου.Εκτός απ όταν έγινα 2 χρονών μέχρι και σήμερα που είμαι τσιλιβίθρας.Έγινα έτσι γιατί σαν κόκκαλο που είμαι, θεώρησα ότι ο Φλίμποου θα θέλει να παίζει μαζί μου.Αλλά τζίφος.Τζάμπα τα κόκκαλα.
Κραυγή απόγνωσης και θλίψης πλημμύρισε το σαλόνι.Φορέσαμε με το Φλίμποου το καλύτερο μας χαμόγελο.Πίνω νερό και το νερό με πίνει.Το τσούζω 4-5 φορές τη μέρα με νεράκι.Ο γείτονας δίπλα, ο πρώην στρατιωτικός, το τσούζει χτυπώντας την πλάτη του με μαστίγιο.Για πνευματική διαύγεια το κάνει μου είπε όταν τον ρώτησα.
Η ζωή μου κρέμεται από μια κλωστή, καθώς το σακούλι με τα φασόλια είναι δεμένο με κλωστή.Πρέπει να την ανοίξω για να φάω γιατί no food, no life.Μόλις είδε ο Φλίμποου ότι θα φάω φασόλια, έκανε νόημα ότι θα κοιμηθεί στο σπίτι του που έχουμε έξω στην αυλή.Έκανε ένα νόημα με το χέρι του σφιγμένο μπουνιά, και το πήγαινε οριζόντια πέρα δώθε με σταθερό τον αγκώνα.Δεν το κατάλαβα.
Ωπ, χτυπάει το τηλέφωνο.
-Παρακαλώ?
-Ναι γεια σας, τεχνική υποστήριξη εκεί?είπε μια γυναίκα τσαμπουκαλίστικα όλο νάζι.Μάλλον έκανε λάθος.Εκτός αν είμαι όντως τεχνική υποστήριξη και μου διαφεύγει.Συμβαίνουν κι αυτά.
-Ναι εδώ.της απάντησα εγώ.Ας κάνω καμιά φάρσα.
-Θέλω να με βοηθήσετε σχετικά με το τι θέλω να βάλω πρόσθετο στον υπολογιστή μου.
-Μάλιστα, είστε κοκκινομάλλα?

-Ναι, απαντά αυτή.
-Θέλετε έναν αποχυμωτή που πλένει πιάτα.
και της το κλείνω φιλαράκια μου.
Απλά πράγματα.



ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ
"ΠΩΣ ΚΕΡΔΙΣΑ ΔΩΡΕΑΝ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑ ΧΡΕΩΜΕΝΟΣ"